Izloženi arheološki artefakti
Izgradnja solunskog metroa trajala je pune 22 godine. Tokom tog perioda iskopano je 300.000 arheoloških artefakata, od kojih su neki sada izloženi na stanicama metroa. Iako je izgradnja izazvala pometnju, kontroverze i očaj među istoričarima i arheolozima, prvi vozovi metroa u Solunu počeli su danas sa radom. Ovi vozovi su bez vozača i koriste visokotehnološku automatizaciju.
Kompleksnost i izazovi
Ministarka kulture Lina Mendoni izjavila je da je arheološki poduhvat bio izuzetno složen i težak. Napravljeno je više od 300.000 nalaza od početka izgradnje pre 22 godine. Otkriće neviđenog blaga, od kojih će mnoga biti izložena na stanicama, obećava modernu vožnju kroz višeslojnu istoriju metropole stare više od 2.300 godina. Među otkrivenim bogatstvom nalaze se dva mermerna trga, ranohrišćanska bazilika, saobraćajnica iz rimskog doba, sistemi za vodu i odvodnjavanje i drevna grčka groblja prepuna nakita i zlata.
Arheološke izložbe
Arheološki nalazi biće izloženi u 13 „arheo-stanica“ otvorenih u centru Soluna ovog vikenda. Više njih biće postavljeno kada druga linija metroa bude završena sledeće godine. Hristos Staikuras, ministar saobraćaja, izjavio je da ovaj projekat nudi izvanredan spoj drevnog i modernog, integrišući arheološko nasleđe sa infrastrukturom metroa. Celo arheološko nalazište sačuvano je na centralnoj stanici Venizelos.
Reakcije i očekivanja
Premijer Kirijakos Micotakis, nakon obilaska lokacije sa delegacijom zvaničnika, izjavio je da će građani Soluna prepoznati ogroman trud uložen kako bi grad mogao imati antikvitete i metro. Potpuno automatizovani sistem brzog tranzita – prvi te vrste u Grčkoj – očekuje se da opslužuje više od 250.000 putnika dnevno, smanjujući saobraćajne gužve za čak 60.000 vozila. Međutim, kompleksnost solunske podzemne železnice objašnjava zašto će, barem u početku, raditi samo jedna linija od 10 kilometara. Proširenje linija do međunarodnog aerodroma, udaljenog desetak kilometara, očekuje se tek 2040. godine.
Problemi i kašnjenja
Završetak metroa prvobitno je planiran za 2012. Od samog početka, javni projekat opterećen problemima doneo je haos u najcentralniji okrug Soluna. Postao je simbol nesposobnosti vlade, a Solunjani su to videli kao zanemarivanje od strane zvaničnika prema najvećem gradu na severu zemlje. Otkopavanje tolikog broja artefakata primoralo je inženjere i arheologe na blisku saradnju. Tuneli metroa morali su se iskopati najmanje 20 metara duboko kako bi se sačuvali nalazi bliže površini. Arhitekte su bile primorane da ponovo projektuju stanice nakon otkrivanja arheološkog blaga.
Kontroverze
Kašnjenja i dodatni finansijski zahtevi za transportnu mrežu, koja je već koštala tri milijarde evra, podstakli su Ministarstvo kulture da projekat opiše kao „najveći posao spasa“ ikada izveden u Grčkoj. Međutim, nisu svi saglasni. Angelos Haniotis sa Univerziteta Prinston požalio se da su nalazišta prvo “isečena”, a zatim “slagana poput slagalice” kako bi se prilagodila podzemnoj železnici. On je napisao u tekstu objavljenom u Katimeriniju, koji se smatra bliskim vlastima, da izgradnja podzemne železnice podriva autentičnost antikviteta i ne opravdava proslave.
Izvor:nin.rs
